Opis miasta

Mistrz Gry

Grimtiwaz - miasto stołeczne prowincji Isenduur. Otoczone jest wysokim murem z szarego kamienia, który zamyka dojście od kontynentu i otwiera się na morze. W murze jest dużo bram, dzięki czemu dostęp w głąb lądu nie sprawia problemów.
Znajduje się w nim potężna warownia, w której zasiada książę władający dzielnicą.
Potężna budowla wznosząca się wysoko ponad horyzont, zbudowana w całości z białego marmuru, posiada dziewięćdziesiąt dziewięć wież i wieżyczek, z czego największa i najwyższa, w samym centrum budynku zwieńczona jest szklaną kopułą z żelaznym szpicem wycelowanym w niebo, na którym powiewa książęcy proporzec. To właśnie pod tą kopułą znajduje się główna sala tronowa, więc trzeba włożyć sporo wysiłku w to, aby się tam dostać. Kilka kondygnacji poniżej znajduje się sala przyjęć, w której wysłuchiwane są zażalenia od mieszkańców miasta.
Całość zamku zbudowana jest na planie idealnego kwadratu.
W mieście znajdują się również koszary, plac, na którym młodzi żołnierze uczestniczą w codziennych zajęciach z walki wręcz. Miasto jest militarną potęgą całej prowincji, posiada największą ilość strażników, rycerzy, wyszkolonych do walki młodych rekrutów i najemników.
Niedaleko koszar znajduje się sąd, brama prowadząca do górnego miasta oraz oberża pilnie strzeżona przed złodziejaszkami oraz zbyt pijanymi mieszczanami z dolnej części Grimtiwaz. W granicach murów miejskich znajduje się się też Świątynia Siedmiu, na teren której wnoszenie broni jest surowo zakazane i karane jest wysoką grzywną a nawet aresztem.
Samo górne miasto stanowią pojedyncze, ale duże domy należące do bogatych mieszczan. Są to budynki z białego kamienia, kryte dachówką w dziesiątkach różnych odcieni, od ciemnozielonego po ognistą czerwień, oraz przyozdobione podobiznami mantykor, smoków, gargulców i pięknych kobiet. Oczy wszystkich pomników zrobione są z łatwo dostępnych w mieście pereł o kolorach równie zróżnicowanych, jak dachówki domów.
Od rana do późnego wieczora na brukowanych głównych ulicach rozstawione są stragany, na których można kupić prawie wszystko, od morgensternów po suszone żaby. W tłumie można natknąć się na każdą rasę, którą gwardziści wpuszczają w obręby murów, jak również na złodziei i oszustów podających się za druidów i magów, próbujących wyłudzić od mieszkańców i podróżnych pieniądze. Nie brakuje również żebraków, kalekich starców i dzieci oraz bezpańskich psów i kotów. W portowej dzielnicy miasta roi się od biedoty i mało kto zapuszcza się tam bez wyraźnej potrzeby. Nie jest problemem zostać tam napadniętym przez bandę rabusiów, czy nawet zaatakowanym przez wściekłego szczura wielkości psa. Na straganach w porcie można kupić owoce morza. Jedyną wartą uwagi atrakcją portowej dzielnicy jest karczma połączona z domem uciech. Reszta miasta jest w większości kilkupiętrowymi domami dla paru rodzin, które w dolnych częściach w dużej mierze są prywatnymi zakładami rzemieślniczymi.
W mieście stołecznym nie może zabraknąć placu egzekucyjnego, czyli powierzchni wyłożonej dużymi kamiennymi płytami, na którym ustawione jest podwyższenie z szubienicą o możliwości powieszenie siedmiu osób jednocześnie, na chwałę Bogów.
Jeżeli chodzi o klimat tego miejsca, mimo, iż jest położone wcale nie tak daleko od Meridmannaz, bo jedynie jeden dzień drogi, wiatr i mróz dają się w okolicach miasta we znaki o wiele mocniej. Często można zauważyć połamane siłą żywiołu drzewa, ale to tylko dodaje mrocznego uroku temu miejscu.