Opis miejsca

Mistrz Gry

Skalny przesmyk prowadzący wyżej w góry. Stroma droga jest skryta w wysokich, ostrych skałach. Jest tu złowrogo i zimno, a słońce świeci tu tylko parę godzin dziennie. Z północnego zachodu dną tutaj lodowate wichry, im bliżej szczytu, tym silniejsze i bardziej zabójcze. Małe skały naturalnie ukształtowały się pochyle szczytami do góry, narażając każdego nieostrożnego wędrowca na nadzianie się i w efekcie śmierć długą i bolesną.
W dolnej części Jaru stoją suche, szare i powykręcane drzewa, nadające miejscu jeszcze bardziej ponury i odstraszający charakter.
Na trakcie potężne wilki z bagien Nattulv nie są zdecydowanie rzadkim widokiem i niemożliwym jest wyminięcie stwora nie narażając się na atak z jego strony.
Dzień drogi pod górę od wejścia w Wilczy Jar stoi dotknięta czasem i górskim wiatrem rzeźba Tuula, a co jakiś czas można natrafić na walające się kości i nadgryzione zębem czasu zardzewiałe elementy różnych zbroi i broni.
Kolejny dzień drogi od kamiennego pomnika znajduje się zawalone wejście do starej krasnoludzkiej kopalni złota. Jedynym niezniszczonym w tym miejscu elementem jest stara lampa, której niegdyś używano do znalezienia wyjścia.
Trzeciego dnia wędrówki urządzania sobie noclegu jest właściwie skazaniem siebie na śmierć z wychłodzenia. Brakuje tutaj źródła pożywienia, więc nawet wilki nie mają czego tu szukać, co z kolei zmniejsza szanse na upolowanie jednego z nich. Dodatkowo można natknąć się na śnieżnego trolla.